บิน
ภาษาไทย
แก้ไขการออกเสียง
แก้ไขการแบ่งพยางค์ | บิน | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | bin |
ราชบัณฑิตยสภา | bin | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /bin˧/(สัมผัส) | |
คำพ้องเสียง | บิณฑ์ บิล |
รากศัพท์ 1
แก้ไขสืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *ɓilᴬ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᨷᩥ᩠ᨶ (บิน), ภาษาลาว ບິນ (บิน), ภาษาไทลื้อ ᦢᦲᧃ (บีน), ภาษาไทใหญ่ မိၼ် (มิน) หรือ ဝိၼ် (วิน), ภาษาไทดำ ꪚꪲꪙ (บิน), ภาษาอาหม 𑜉𑜢𑜃𑜫 (มิน์), 𑜉𑜢𑜐𑜫 (มิญ์) หรือ 𑜈𑜢𑜃𑜫 (บิน์), ภาษาจ้วง mbin; เทียบภาษาเบดั้งเดิม *vinᴬ¹
คำกริยา
แก้ไขบิน (คำอาการนาม การบิน)
- (อกรรม) ไปในอากาศด้วยกำลังปีกหรือเครื่องยนต์เป็นต้น
- นกบิน
- เครื่องบินบิน
- (ในเชิงเปรียบเทียบ, อกรรม) การไปโดยลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น
- จานบิน
- (อกรรม) เรียกหน่อไม้ที่ขึ้นสูงจนเป็นลำ แต่ยอดยังมีกาบหุ้มอยู่ แก่เกินกิน ว่า หน่อไม้บิน
คำแปลภาษาอื่น
แก้ไขไปในอากาศ
รากศัพท์ 2
แก้ไขคำนาม
แก้ไขบิน
ภาษาคำเมือง
แก้ไขการออกเสียง
แก้ไข- (เชียงใหม่) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /bin˧˧/