ปีก
ภาษาไทย
แก้ไข
รากศัพท์
แก้ไขสืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *piːkᴰ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᨸᩦ᩠ᨠ (ปีก), ภาษาลาว ປີກ (ปีก), ภาษาไทลื้อ ᦔᦲᧅᧈ (ปี่ก), ภาษาไทดำ ꪜꪲꪀ (ปิก), ภาษาไทใหญ่ ပိၵ်ႇ (ปิ่ก), ภาษาไทใต้คง ᥙᥤᥐᥴ (ปี๋ก), ภาษาอ่ายตน ပိက် (ปิก์), ภาษาอาหม 𑜆𑜢𑜀𑜫 (ปิก์); เทียบภาษาเบดั้งเดิม *ɓiːkᴰ¹, ภาษาไหลดั้งเดิม *pʰiːk, ภาษาจ้วง bik (ปีก)
การออกเสียง
แก้ไข| การแบ่งพยางค์ | ปีก | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | bpìik |
| ราชบัณฑิตยสภา | pik | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /piːk̚˨˩/(สัมผัส) | |
คำนาม
แก้ไขปีก
- อวัยวะสำหรับบินของนกหรือแมลงเป็นต้น, อวัยวะเช่นนั้นของสัตว์บางชนิด แต่ใช้บินไม่ได้ (คำลักษณนาม ข้าง หรือ คู่)
- ส่วนของสิ่งต่าง ๆ ที่มีลักษณะ เช่นนั้น
- ปีกตะไล
- ปีกเครื่องบิน
- โดยปริยายหมายถึงต้นแขนทั้ง 2 ข้างในบางลักษณะ
- เข้าปีก
- ตีปีก
- พยุงปีก
- หิ้วปีก
- ข้าง
- ปีกซ้าย
- ปีกขวา
คำแปลภาษาอื่น
แก้ไขภาษาคำเมือง
แก้ไขการออกเสียง
แก้ไข- (เชียงใหม่) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /piːk˨˩/
คำนาม
แก้ไขปีก
- อีกรูปหนึ่งของ ᨸᩦ᩠ᨠ (ปีก)