หงส์
ภาษาไทยแก้ไข
รูปแบบอื่นแก้ไข
รากศัพท์แก้ไข
จากภาษาบาลี หํส, จากภาษาสันสกฤต हंस (หํส)
การออกเสียงแก้ไข
| การแบ่งพยางค์ | หง | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | hǒng |
| ราชบัณฑิตยสภา | hong | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /hoŋ˩˩˦/(สัมผัส) | |
| คำพ้องเสียง | หง | |
คำนามแก้ไข
หงส์
- นกในนิยายถือว่าเป็นนกในตระกูลสูง มีเสียงไพเราะ เป็นพาหนะของพระพรหม (คำลักษณนาม ตัว)
- บุคคลที่มีชาติตระกูลสูงและเปรียบการเดินที่งดงามอ่อนช้อยและเป็นสง่าเทียบด้วยการเดินของหงส์
- ชื่อนกจำพวกเป็ดขนาดใหญ่หลายชนิด วงศ์ย่อย Cygninae ในวงศ์ Anatidae คอยาว เป็นนกที่นำเข้ามาในประเทศไทย มีถิ่นกำเนิดในทวีปยุโรป อเมริกา และตอนเหนือของทวีปเอเชีย เช่น หงส์ขาว [Cygnus olor (Gmelin)] หงส์ดำ [C. atratus (Latham)] หงส์คอดำ [C. melanocorypha (Molina)] (คำลักษณนาม ตัว)
คำประสมแก้ไข
คำสืบทอดแก้ไข
- → ไทใหญ่: ႁူင် (หูง, “นกจำพวกเป็ด”)