ข้าง
ภาษาไทย แก้ไข
รูปแบบอื่น แก้ไข
- (เลิกใช้) ฃ้าง
รากศัพท์ แก้ไข
สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *k.raːŋꟲ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᨡ᩶ᩣ᩠ᨦ (ข้าง) (ในคำ ᨡᩦ᩶ᨡ᩶ᩣ᩠ᨦ (ขี้ข้าง), ᩈ᩠ᩅ᩶ᨦᨡ᩶ᩣ᩠ᨦ (สว้งข้าง)), ภาษาลาว ຂ້າງ (ข้าง), ภาษาไทใหญ่ ၶၢင်ႈ (ข้าง) และ ၶၢင်း (ข๊าง), ภาษาไทใต้คง ᥑᥣᥒᥲ (ฃ้าง), ภาษาพ่าเก ၵင် (ขง์), ภาษาอาหม 𑜁𑜂𑜫 (ขง์) หรือ 𑜁𑜞𑜂𑜫 (ขฺรง์), ภาษาจ้วง hangj (ในคำ ndokhangj), ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง hangj; เทียบภาษาออสโตรนีเซียนดั้งเดิม *baʀaŋ, *tageʀaŋ (“ซี่โครง”)
การออกเสียง แก้ไข
| การแบ่งพยางค์ | ค่าง | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | kâang |
| ราชบัณฑิตยสภา | khang | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kʰaːŋ˥˩/(สัมผัส) | |
| คำพ้องเสียง | ค่าง | |
คำนาม แก้ไข
ข้าง
คำเกี่ยวข้อง แก้ไข
คำแปลภาษาอื่น แก้ไข
คำบุพบท แก้ไข
ข้าง
คำแปลภาษาอื่น แก้ไข
(1)