ข่าง

ดูเพิ่ม: ข้าง

ภาษาไทย

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		ข่าง
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	kàang
	ราชบัณฑิตยสภา	khang
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/kʰaːŋ˨˩/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1

สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *k.raːŋᴮ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᨡ᩵ᩣ᩠ᨦ (ข่าง), ภาษาเขิน ᨡ᩵ᩣ᩠ᨦ (ข่าง), ภาษาลาว ຂ່າງ (ข่าง), ภาษาไทลื้อ ᦃᦱᧂᧈ (ฃ่าง) (ในคำ ᦖᦱᧅᦃᦱᧂᧈ) หรือ ᦆᦱᧂ (ฅาง) (ในคำ ᦖᦱᧅᦆᦱᧂ), ภาษาไทใต้คง ᥑᥣᥒᥱ (ฃ่าง), ภาษาอาหม 𑜁𑜂𑜫 (ขง์), ภาษาจ้วง gyangq หรือ rangq, ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง hangq

คำนาม

ข่าง

1. ของเล่นอย่างหนึ่งเป็นลูกกลม ๆ มีเดือยใช้ปั่นให้หมุนด้วยมือหรือด้วยเชือก เรียกว่า ลูกข่าง

คำวิสามานยนาม

ข่าง

1. ชื่อดาวหมู่หนึ่งมี 4 ดวงคล้ายรูปลูกข่าง

รากศัพท์ 2

คำนาม

ข่าง

1. ไม้ชนิดหนึ่ง อยู่ทางแถบทะเล เปลือกเรียบ ๆ ใบคล้ายมะขวิด ไม้ใช้ทำฟืน