ใกล้

ภาษาไทย

สืบทอดจากไทดั้งเดิม *k.raɰꟲ; ร่วมเชื้อสายกับคำเมือง ᨠᩖᩲ᩶ (กใล้) หรือ ᨠᩖᩱ᩶ (กไล้), ลาว ໃກ້ (ใก้) หรือ ໄກ້ (ไก้), ไทลื้อ ᦺᦂᧉ (ไก้), ไทใหญ่ ၵၢႆ (กาย), อาหม 𑜀𑜧 (กว์) หรือ 𑜀𑜩 (กย์), จ้วง gyawj, ปู้อี jaec

การแบ่งพยางค์		ไกฺล้
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	glâi
	ราชบัณฑิตยสภา	klai
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/klaj˥˩/^{(สัมผัส)}

ใกล้ (คำอาการนาม ความใกล้)

ใกล้ (คำอาการนาม ความใกล้)

ใกล้

เคียง, ไม่ห่าง