ห่าง

ภาษาไทย

รากศัพท์

ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ຫ່າງ (ห่าง), ภาษาคำเมือง ᩉ᩵ᩣ᩠ᨦ (ห่าง), ภาษาไทใหญ่ ႁၢင်ႇ (ห่าง)

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		ห่าง
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	hàang
	ราชบัณฑิตยสภา	hang
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/haːŋ˨˩/(สัมผัส)

คำกริยาวิเศษณ์

ห่าง (คำอาการนาม ความห่าง)

1. ไกล, บางทีใช้เข้าคู่กันเป็น ห่างไกล

   ห่างหูห่างตา

   บ้านอยู่ห่างถนนมาก

คำคุณศัพท์

ห่าง (คำอาการนาม ความห่าง)

1. ไม่ชิด

   ญาติห่าง ๆ

2. ไม่ถี่

   มีลูกห่าง