ปัก

ดูเพิ่ม: ปก, ปิก, ปิ๊ก, ปีก, และ ปึก

ภาษาไทย

รากศัพท์

สืบทอดจากไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *pakᴰˢ²; ร่วมเชื้อสายกับลาว ປັກ (ปัก), ไทดำ ꪜꪰꪀ (ปัก), ไทใหญ่ ပၵ်း (ปั๊ก), พ่าเก ပက် (ปก์), อาหม 𑜆𑜀𑜫 (ปก์), จ้วงแบบจั่วเจียง baek

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		ปัก
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	bpàk
	ราชบัณฑิตยสภา	pak
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/pak̚˨˩/(สัมผัส)
คำพ้องเสียง แก้ไข		ปักข์ ปักษ์

คำกริยา

ปัก (คำอาการนาม การปัก)

1. ตั้งฝังลง

   ปักเสา

2. เอาหัวดิ่งลง

   นกปักหัวลง

   เครื่องบินปักหัวลง

3. เสียบ

   ปักปิ่น

   ปักดอกไม้

4. ใช้เข็มร้อยด้าย ไหม หรือดิ้นเป็นต้นแล้วแทงลงไปบนผืนผ้าให้เป็นลวดลายต่าง ๆ

   ปักลวดลาย

   ปักด้าย

   ปักไหม