ผืน
ภาษาไทย
แก้ไขรากศัพท์
แก้ไขร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ຜືນ (ผืน), ภาษาไทใหญ่ ၽိုၼ် (ผึน), ภาษาอาหม 𑜇𑜢𑜤𑜃𑜫 (ผึน์)
การออกเสียง
แก้ไขการแบ่งพยางค์ | ผืน | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | pʉ̌ʉn |
ราชบัณฑิตยสภา | phuen | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /pʰɯːn˩˩˦/(สัมผัส) |
คำนาม
แก้ไขผืน
- เรียกสิ่งที่มีลักษณะแบนเป็นแผ่นอย่างผ้า หนังหรือเสื่อ เป็นต้น มีขนาดเต็มตามกำหนดและอาจม้วนหรือพับได้เช่นผ้านุ่ง ผ้าห่ม เสื่อ พรม และหนัง ว่า ผืนผ้า ผืนหนัง เป็นต้น
- เรียกแผ่นดินทั้งหมดหรือส่วนใดส่วนหนึ่ง
- ผืนแผ่นดิน
คำลักษณนาม
แก้ไขผืน
- เรียกสิ่งที่มีลักษณะเช่นนั้น
- ผ้า 3 ผืน
- เสื่อ 2 ผืน
- แผ่นดินผืนนี้
- ที่ดินผืนนั้น