ดูเพิ่ม: ผัน, ผิน, และ ผื่น

ภาษาไทย

แก้ไข

รากศัพท์

แก้ไข

ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ຜືນ (ผืน), ภาษาไทใหญ่ ၽိုၼ် (ผึน), ภาษาอาหม 𑜇𑜢𑜤𑜃𑜫 (ผึน์)

การออกเสียง

แก้ไข
การแบ่งพยางค์ผืน
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงpʉ̌ʉn
ราชบัณฑิตยสภาphuen
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/pʰɯːn˩˩˦/(สัมผัส)

คำนาม

แก้ไข

ผืน

  1. เรียกสิ่งที่มีลักษณะแบนเป็นแผ่นอย่างผ้า หนังหรือเสื่อ เป็นต้น มีขนาดเต็มตามกำหนดและอาจม้วนหรือพับได้เช่นผ้านุ่ง ผ้าห่ม เสื่อ พรม และหนัง ว่า ผืนผ้า ผืนหนัง เป็นต้น
  2. เรียกแผ่นดินทั้งหมดหรือส่วนใดส่วนหนึ่ง
    ผืนแผ่นดิน

คำลักษณนาม

แก้ไข

ผืน

  1. เรียกสิ่งที่มีลักษณะเช่นนั้น
    ผ้า 3 ผืน
    เสื่อ 2 ผืน
    แผ่นดินผืนนี้
    ที่ดินผืนนั้น