ภาษาไทย

แก้ไข

การออกเสียง

แก้ไข

รากศัพท์ 1

แก้ไข

ยืมมาจากจีนยุคกลาง (MC tsrheap); ร่วมเชื้อสายกับลาว ສຽບ (ส‍ยบ), ไทใหญ่ သဵပ်ႇ (เส่ป), อาหม 𑜏𑜢𑜆𑜫 (สิป์), จ้วง cep

คำกริยา

แก้ไข

เสียบ (คำอาการนาม การเสียบ)

  1. แทงคาไว้
    เอาไม้แหลมเสียบปลา
    เอาไม้เสียบลูกชิ้น
  2. เอาของดันลงบนปลายสิ่งที่แหลม
    เอากระดาษเสียบบนที่เสียบกระดาษ
  3. เหน็บ
    เอาจดหมายเสียบไว้ที่ประตู
  4. (ล้าสมัย) ยืนตัวแข็งทื่อต่อหน้าผู้ใหญ่เป็นการแสดงกิริยาไม่อ่อนน้อม เรียกว่า ยืนเสียบ

รากศัพท์ 2

แก้ไข