แข็ง
ภาษาไทย
แก้ไขรูปแบบอื่น
แก้ไขรากศัพท์
แก้ไขสืบทอดจากไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *kʰɛːŋᴬ¹, จากไทดั้งเดิม *k.reːŋᴬ; ร่วมเชื้อสายกับคำเมือง ᨡᩯ᩠ᨦ (แขง) หรือ ᨡᩯᩢ᩠ᨦ (แขัง), ลาว ແຂງ (แขง), ไทลื้อ ᦶᦃᧂ (แฃง), ไทดำ ꪵꪄꪉ (แฃง), ไทใหญ่ ၶႅင် (แขง), ไทใต้คง ᥑᥦᥒᥴ (แฃ๋ง), พ่าเก ၵိင် (ขิง์), อาหม 𑜁𑜢𑜂𑜫 (ขิง์), ซาปา xeŋᴬ¹, ปู้อี jeengl, แสก เถรี่ยง (“แข็ง”) และ แข้ง (“ตึง”)
การออกเสียง
แก้ไข| การแบ่งพยางค์ | แข็ง | |
|---|---|---|
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | kɛ̌ng |
| ราชบัณฑิตยสภา | khaeng | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kʰɛŋ˩˩˦/(สัมผัส) | |
คำคุณศัพท์
แก้ไขคำกริยาวิเศษณ์
แก้ไขคำกริยา
แก้ไขดูเพิ่ม
แก้ไขอ้างอิง
แก้ไข- 1 2 ราชบัณฑิตยสถาน. พจนานุกรมคำใหม่ เล่ม 1 ฉบับราชบัณฑิตยสถาน. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ : ธนาเพรส, 2553. หน้า 26.