ดูเพิ่ม: แข็ง และ แข่ง

ภาษาไทย

แก้ไข

รูปแบบอื่น

แก้ไข

รากศัพท์

แก้ไข

สืบทอดจากไทดั้งเดิม *ɣeːŋᴮ, จากจีนยุคกลาง (MC hengX|hengH); ร่วมเชื้อสายกับคำเมือง ᨤᩯ᩠᩵ᨦ (แฅ‍่ง) (ในคำ ᩉ᩠ᨶ᩶ᩣᨤᩯ᩠᩵ᨦ (ห‍น้าแฅ‍่ง)), ลาว ແຄ່ງ (แค่ง) หรือ ແຂ້ງ (แข้ง), ไทลื้อ ᦶᦆᧂᧈ (แฅ่ง), ไทขาว ꪵꪅꪉꫀ, ไทใหญ่ ၶႅင်ႈ (แข้ง), ไทใต้คง ᥑᥦᥒ (แฃง), พ่าเก ၵိင် (ขิง์), อาหม *𑜁𑜢𑜂𑜫 (*ขิง์), จ้วง hengq

การออกเสียง

แก้ไข

คำนาม

แก้ไข

อ้างอิง

แก้ไข
  1. ราชบัณฑิตยสถาน. พจนานุกรมคำใหม่ เล่ม 1 ฉบับราชบัณฑิตยสถาน. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ : ธนาเพรส, 2553. หน้า 26.