แข่ง

ดูเพิ่ม: แข็ง และ แข้ง

ภาษาไทย

เทียบจีนยุคกลาง 爭 (MC tsreang); ร่วมเชื้อสายกับลาว ແຂ່ງ (แข่ง), ไทลื้อ ᦵᦀᧂᧈ (เอ่ง), เขิน ᨡᩮ᩠᩵ᨦ (เข่ง), ไทใหญ่ ၶဵင်ႇ (เข่ง)

การแบ่งพยางค์ {ไม่ตามอักขรวิธี; เสียงสระสั้น}		แข็่ง
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	kɛ̀ng
	ราชบัณฑิตยสภา	khaeng
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/kʰɛŋ˨˩/^{(สัมผัส)}

แข่ง (คำอาการนาม การแข่ง)

ชิงเอาชนะ