ชิง

ดูเพิ่ม: ชง, ชัง, ชั่ง, ชิ้ง, ชีง, และ ช๋ง

ภาษาไทย

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		ชิง
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	ching
	ราชบัณฑิตยสภา	ching
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/t͡ɕʰiŋ˧/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1

เทียบจีนยุคกลาง 爭 (MC tsreang); ร่วมเชื้อสายกับลาว ຊີງ (ซีง), เขิน ᨩᩥ᩠ᨦ (ชิง), ไทดำ ꪋꪲꪉ (จิ̱ง), ไทใหญ่ ၸိင်း (จิ๊ง), อาหม 𑜋𑜢𑜂𑜫 (ฉิง์), จ้วง ceng (แชง, “ชิง”), จ้วงแบบจั่วเจียง zeng (แจง, “ชิง”)

คำกริยา

ชิง (คำอาการนาม การชิง)

1. แข่ง, แข่งขัน

   ชิงรางวัล

   ชิงทุน

2. แย่ง

   ชิงอำนาจ

รากศัพท์ 2

ยืมมาจากจีนกลาง 清 (qīng) ย่อมาจาก 清朝

คำวิสามานยนาม

ชิง

1. ราชวงศ์หนึ่งของจีน

ภาษาปักษ์ใต้

คำนาม

ชิง

1. กะพ้อ