เก่ง
ภาษาไทยแก้ไข
รากศัพท์แก้ไข
จากภาษาจีนยุคกลาง 勁 (MC kiᴇŋH) หรือภาษาจีนเก่า 勁 (OC *kɯns, *keŋs); ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ເກັ່ງ (เกั่ง), ภาษาไทลื้อ ᦶᦂᧂ (แกง), ภาษาปักษ์ใต้ เก๋ง
การออกเสียงแก้ไข
| การแบ่งพยางค์ {ไม่ตามอักขรวิธี; เสียงสระสั้น} | เก็่ง | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | gèng |
| ราชบัณฑิตยสภา | keng | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /keŋ˨˩/(สัมผัส) | |
คำคุณศัพท์แก้ไข
เก่ง (คำอาการนาม ความเก่ง)
- สามารถในทางใดทางหนึ่ง
- คนเก่งกับคนดี ท่านจะเลือกใคร
- เก่งคำนวณ
คำแปลภาษาอื่นแก้ไข
คำกริยาวิเศษณ์แก้ไข
เก่ง (คำอาการนาม ความเก่ง)