ภาษาไทย

แก้ไข

รากศัพท์

แก้ไข

ยืมมาจากจีนยุคกลาง (MC kjiengH) หรือจีนเก่า (OC *kɯns, *keŋs); ร่วมเชื้อสายกับลาว ເກັ່ງ (เกั่ง), ไทลื้อ ᦶᦂᧂ (แกง), ปักษ์ใต้ เก๋ง, จ้วงแบบจั่วเจียง gengz (เก่ง-เก่ง)

การออกเสียง

แก้ไข

คำคุณศัพท์

แก้ไข

เก่ง (คำอาการนาม ความเก่ง)

  1. สามารถในทางใดทางหนึ่ง
    คนเก่งกับคนดี ท่านจะเลือกใคร
    เก่งคำนวณ

คำแปลภาษาอื่น

แก้ไข

คำกริยาวิเศษณ์

แก้ไข

เก่ง (คำอาการนาม ความเก่ง)

  1. สามารถในทางใดทางหนึ่ง
    เรียนเก่ง
  2. เป็นเช่นนั้นบ่อย ๆ, มักเป็นเช่นนั้น
    เป็นหวัดเก่ง
    หลับเก่ง
    ลืมเก่ง

คำเกี่ยวข้อง

แก้ไข