แทง

ดูเพิ่ม: แท่ง และ แท้ง

ภาษาไทย

รากศัพท์

สืบทอดจากไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *dɛːŋᴬ²; ร่วมเชื้อสายกับลาว ແທງ (แทง), ไทลื้อ ᦶᦑᧂ (แทง), ไทใหญ่ တႅင်း (แต๊ง), ไทใต้คง ᥖᥦᥒᥰ (แต๊ง), อาหม 𑜄𑜢𑜂𑜫 (ติง์), จ้วงแบบจั่วเจียง tengz

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์ {เสียงสระสั้น}		แทง	แท็ง
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	tɛɛng	tɛng
	ราชบัณฑิตยสภา	thaeng	thaeng
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/tʰɛːŋ˧/(สัมผัส)	/tʰɛŋ˧/(สัมผัส)

คำกริยา

แทง (คำอาการนาม การแทง)

1. เอาของแหลมทิ่มหรือปักเข้าไป
2. ลงบันทึก, ลงหมายเหตุ

   แทงคำสั่ง

   แทงหนังสือ

3. เล่นการพนันบางชนิด

   แทงหวย

   แทงลอตเตอรี่

   แทงโป

4. โดยปริยายหมายถึงกิริยาอาการที่คล้ายคลึงเช่นนั้น

   กระแสน้ำแทงตลิ่ง

   ถูกน้ำแทง

   แทงศอก

คำเกี่ยวข้อง

• ทิ่มแทง
• แทงใจดำ