ยืน

ดูเพิ่ม: ยัน, ยั่น, ยิน, ยีน, ยื่น, ยุ่น, ยฺูน, และ ย่น

ภาษาไทย

สืบทอดจากไทดั้งเดิม *C̥.ɟɯːnᴬ; ร่วมเชื้อสายกับลาว ຢືນ (อ‍ยืน, “ตั้งอยู่”) และ ຍືນ (ยืน, “ยาวนาน”), ไทใหญ่ ယိုၼ်း (ยึ๊น, “ยาวนาน”), ไทใต้คง ᥕᥪᥢᥰ (ยื๊น, “ยาวนาน”), อาหม 𑜊𑜢𑜃𑜫 (ยิน์, “ยาวนาน”),

การแบ่งพยางค์		ยืน
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	yʉʉn
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ราชบัณฑิตยสภา	yuen
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/jɯːn˧/^{(สัมผัส)}

ยืน (คำอาการนาม การยืน)

เอาเท้าเหยียบพื้นแล้วตั้งตัวให้ตรงขึ้นไป

ยืน

ยืน

ยืน