ภาษาไทย แก้ไข

รูปแบบอื่น แก้ไข

รากศัพท์ แก้ไข

สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *C̥.ɟɯːnᴬ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ຢືນ (อยืน, ตั้งอยู่) และ ຍືນ (ยืน, ยาวนาน), ภาษาไทใหญ่ ယိုၼ်း (ยึ๊น, ยาวนาน), ภาษาไทใต้คง ᥕᥪᥢᥰ (ยื๊น, ยาวนาน), ภาษาอาหม 𑜊𑜢𑜃𑜫 (ยิน์, ยาวนาน),

การออกเสียง แก้ไข

การแบ่งพยางค์ยืน
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงyʉʉn
ราชบัณฑิตยสภาyuen
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/jɯːn˧/(สัมผัส)

คำกริยา แก้ไข

ยืน (คำอาการนาม การยืน)

  1. ตั้งอยู่
    เสายืนเรียงเป็นแถว
  2. เอาเท้าเหยียบพื้นแล้วตั้งตัวให้ตรงขึ้นไป

คำแปลภาษาอื่น แก้ไข

คำคุณศัพท์ แก้ไข

ยืน

  1. นาน, ยาว
    อายุยืน

คำกริยาวิเศษณ์ แก้ไข

ยืน

  1. ยืด
    คบกันยืนนาน
  2. คงอยู่, อยู่กับที่ ไม่เปลี่ยนแปลง
    ยืนคำ
  3. คงเดิม
    พิพากษายืน
  4. ยาวเป็นแนวตรงเข้าไป
    ที่ดินยืนเข้าไป 3 เส้น

ภาษาญัฮกุร แก้ไข

การออกเสียง แก้ไข

คำกริยา แก้ไข

ยืน

  1. ยืน