พื้น
ภาษาไทยแก้ไข
รากศัพท์แก้ไข
จากภาษาจีนยุคกลาง 本 (MC puənX); ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ພື້ນ (พื้น), ภาษาคำเมือง ᨻᩨ᩠᩶ᨶ (พื้น), ภาษาไทลื้อ ᦗᦹᧃᧉ (พื้น), ภาษาไทใหญ่ ပိုၼ်ႉ (ปึ๎น), ภาษาพ่าเก ပိုꩫ် (ปึน์), ภาษาอาหม 𑜆𑜢𑜤𑜃𑜫 (ปึน์)
การออกเสียงแก้ไข
การแบ่งพยางค์ | พื้น | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | pʉ́ʉn |
ราชบัณฑิตยสภา | phuen | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /pʰɯːn˦˥/(สัมผัส) |
คำนามแก้ไข
พื้น
คำประสมแก้ไข
ภาษาคำเมืองแก้ไข
การออกเสียงแก้ไข
- (เชียงใหม่) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /pɯːn˦˥/
คำนามแก้ไข
พื้น
- อีกรูปหนึ่งของ ᨻᩨ᩠᩶ᨶ (พื้น)
คำลักษณนามแก้ไข
พื้น
- อีกรูปหนึ่งของ ᨻᩨ᩠᩶ᨶ (พื้น)
คำคุณศัพท์แก้ไข
พื้น
- อีกรูปหนึ่งของ ᨻᩨ᩠᩶ᨶ (พื้น)