ᦗᦹᧃᧉ
ภาษาไทลื้อ
แก้ไขรากศัพท์
แก้ไขสืบทอดจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *bɯːnꟲ⁴ (Jonsson, 1991), จากภาษาจีนยุคกลาง 本 (MC pwonX); ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย พื้น, ภาษาคำเมือง ᨻᩨ᩠᩶ᨶ (พื้น), ภาษาลาว ພື້ນ (พื้น), ภาษาเขิน ᨻᩨ᩠᩶ᨶ (พื้น), ภาษาไทใหญ่ ပိုၼ်ႉ (ปึ๎น), ภาษาอาหม 𑜆𑜢𑜤𑜃𑜫 (ปึน์)
การออกเสียง
แก้ไข- สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /pɯn˩/
คำนาม
แก้ไขᦗᦹᧃᧉ (พื้น)
คำบุพบท
แก้ไขᦗᦹᧃᧉ (พื้น)
ดูเพิ่ม
แก้ไข- ᦗᦹᧃ (พืน) - ต้น, จุดเริ่มต้น