แถว
ภาษาไทย แก้ไข
รากศัพท์ แก้ไข
ยืมมาจากภาษาจีนยุคกลาง 條 (MC dew); ร่วมเชื้อสายกับภาษาอีสาน แถว หรือ แทว, ภาษาลาว ແຖວ (แถว) หรือ ແທວ (แทว), ภาษาเขิน ᨳᩯ᩠ᩅ (แถว) หรือ ᨴᩯ᩠ᩅ (แทว), ภาษาไทลื้อ ᦶᦏᧁ (แถว), ภาษาไทใหญ่ ထႅဝ် (แถว) หรือ တႅဝ်း (แต๊ว), ภาษาไทใต้คง ᥗᥦᥝᥴ (แถ๋ว), ภาษาพ่าเก ထိဝ် (ถิว์), ภาษาอาหม 𑜌𑜧 (ถว์), 𑜌𑜢𑜈𑜫 (ถิว์), หรือ 𑜌𑜨𑜧 (ถอ̂ว์)
การออกเสียง แก้ไข
| การแบ่งพยางค์ {เสียงสระสั้น} | แถ็ว | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | tɛ̌o |
| ราชบัณฑิตยสภา | thaeo | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /tʰɛw˩˩˦/(สัมผัส) | |
คำนาม แก้ไข
แถว