ดูเพิ่ม: พน., พัน, พื้น, พูน, พฺืน, พ่น, และ พ้น

ภาษาแสก

แก้ไข

รากศัพท์

แก้ไข

สืบทอดจากไทดั้งเดิม *m̩.pelᴬ; ร่วมเชื้อสายกับไทย เป็น, คำเมือง ᨸᩮ᩠ᨶ (เปน), ลาว ເປັນ (เปัน), ไทลื้อ ᦔᦲᧃ (ปีน), ไทใต้คง ᥙᥥᥢ (เปน), ไทใหญ่ ပဵၼ် (เปน), ไทดำ ꪹꪜꪸꪙ (เปย̂น), , อาหม 𑜈𑜢𑜃𑜫 (บิน์), จ้วง baenz

คำกริยา

แก้ไข

พั๊น

  1. เป็น