ภาษาไทใหญ่

แก้ไข

รากศัพท์

แก้ไข

สืบทอดจากไทดั้งเดิม *m̩.pelᴬ; ร่วมเชื้อสายกับไทย เป็น, ลาว ເປັນ (เปัน), คำเมือง ᨸᩮ᩠ᨶ (เป‍น), เขิน ᨸᩮ᩠ᨶ (เป‍น), ไทลื้อ ᦔᦲᧃ (ปีน), ไทใต้คง ᥙᥥᥢ (เปน), อาหม 𑜈𑜢𑜃𑜫 (บิน์), จ้วง baenz, แสก พั๊น

การออกเสียง

แก้ไข

คำกริยา

แก้ไข

ပဵၼ် (เปน) (คำอาการนาม လွင်ႈပဵၼ်)

  1. เป็น
  2. (อกรรม) เป็น (ไข้, โรค), ป่วย

ลูกคำ

แก้ไข

คำกริยาวิเศษณ์

แก้ไข