ภาษาพม่าแก้ไข

การออกเสียงแก้ไข

คำกริยาแก้ไข

ပန် (ปน์)

  1. ขอ, ร้องขอ
  2. สวม (ที่หัวหรือหู)

ภาษามอญแก้ไข

การออกเสียงแก้ไข

รากศัพท์ 1แก้ไข

จากภาษามอญเก่า ပန် (ปน์)[1], จากภาษามอญ-เขมรดั้งเดิม *punʔ, *puən; ร่วมเชื้อสายกับภาษาญัฮกุร ปัน, ภาษาเขมร បួន (บัวน), ภาษาเวียดนาม bốn

เลขแก้ไข

ပန် (ปน์)

  1. สี่

รากศัพท์ 2แก้ไข

คำกริยาแก้ไข

ပန် (ปน์)

  1. ยิง

อ้างอิงแก้ไข

  1. Jenny, Mathias (2001). A Short Introduction to the Mon Language.