ภาษาพม่า

แก้ไข

รากศัพท์

แก้ไข

จาก ภาษามอญ ပန် (ปน์)

การออกเสียง

แก้ไข

คำกริยา

แก้ไข

ပန် (ปน์)

  1. ขอ, ร้องขอ
  2. สวม (ที่หัวหรือหู)

ภาษามอญ

แก้ไข

การออกเสียง

แก้ไข

รากศัพท์ 1

แก้ไข

สืบทอดจากภาษามอญเก่า ပန်[1], จากภาษามอญ-เขมรดั้งเดิม *punʔ, *puən; ร่วมเชื้อสายกับภาษาญัฮกุร ปัน, ภาษาเขมร បួន (บัวน), ภาษาเวียดนาม bốn

ပန် (ปน์)

  1. สี่

รากศัพท์ 2

แก้ไข

คำกริยา

แก้ไข

ပန် (ปน์)

  1. ยิง
  2. ในการยิงปืนทิ้งให้ใช้ธนูยิงไปที่ปืนหรือปืนใหญ่
    အဲပန်ကၠဗၠေတ်အာၜါဟတ်။
    อัวปน์กฺลพฺเลต์อาบาหต์.
    ฉันยิงพลาดเสือไปสองศอก
    အဲပန်ပှ်မွဲ။
    อัวปน์ปฺห์มฺวัว.
    ฉันยิงเก้งกวาง


การรับเลี้ยงบุตรบุญธรรม

แก้ไข

อ้างอิง

แก้ไข
  1. Jenny, Mathias (2001). A Short Introduction to the Mon Language.