ပိၼ်ႇ
ภาษาไทใหญ่ แก้ไข
รากศัพท์ แก้ไข
สืบทอดจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *pliənᴮ², จากภาษาจีนยุคกลาง 變 (MC pjenH); ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย เปลี่ยน, ภาษาลาว ປ່ຽນ (ป่ย̂น), ภาษาไทลื้อ ᦵᦔᧃᧈ (เป่น), ภาษาไทดำ ꪜꪸ꪿ꪙ (ปย่̂น), ภาษาไทใต้คง ᥙᥤᥢᥱ (ปี่น), ภาษาจ้วง bienq, ภาษาจ้วงแบบหนง byenq หรือ benq
การออกเสียง แก้ไข
- สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /pin˩/
- คำอ่านภาษาไทย (ประมาณ): /ป่ิน/
- สัมผัส: -in
คำกริยา แก้ไข
ပိၼ်ႇ • (ปิ่น) (คำอาการนาม လွင်ႈပိၼ်ႇ)