ภาษาไทลื้อ

แก้ไข

รากศัพท์

แก้ไข

สืบทอดจากไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *pliənᴮ², จากจีนยุคกลาง (MC pjenH); ร่วมเชื้อสายกับไทย เปลี่ยน, ลาว ປ່ຽນ (ป่ย̂น), ไทดำ ꪜꪸ꪿ꪙ (ปย่̂น), ไทใหญ่ ပိၼ်ႇ (ปิ่น), ไทใต้คง ᥙᥤᥢᥱ (ปี่น), จ้วง bienq, จ้วงแบบหนง byenq หรือ benq

การออกเสียง

แก้ไข

คำกริยา

แก้ไข

ᦵᦔᧃᧈ (เป่น) (คำอาการนาม ᦂᦱᧃᦵᦔᧃᧈ)

  1. เปลี่ยน

คำพ้องความ

แก้ไข