ยิน
ภาษาไทย แก้ไข
การออกเสียง แก้ไข
การแบ่งพยางค์ | ยิน | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | yin |
ราชบัณฑิตยสภา | yin | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /jin˧/(สัมผัส) |
รากศัพท์ 1 แก้ไข
สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *ŋinᴬ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ຍິນ (ยิน), ภาษาไทดำ ꪉꪲꪙ (งิน), ภาษาไทใหญ่ ငိၼ်း (งิ๊น), ယိၼ်း (ยิ๊น) หรือ ၺိၼ်း (ญิ๊น), ภาษาอาหม 𑜂𑜢𑜃𑜫 (งิน์), ภาษาจ้วง nyi หรือ ri, ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง yinz/nyinz ; เทียบภาษาจีนยุคกลาง 听 (MC ngjinX|ngj+nX, “การหัวเราะ”), ภาษาออสโตรนีเซียนดั้งเดิม *dəŋəʀ (บูรณะจากภาษาไปวัน ladenga หรือ langeda, ภาษามาเลเซีย dengar, ภาษาตากาล็อก dinig),
คำกริยา แก้ไข
ยิน
รากศัพท์ 2 แก้ไข
คำนาม แก้ไข
ยิน