ຍິນ

ดูเพิ่ม: ຍັນ, ຍືນ, ຍື່ນ, ຍຸນ, ຍົນ, และ ຍົ່ນ

ภาษาลาว

รากศัพท์

สืบทอดจากไทดั้งเดิม *ŋinᴬ; ร่วมเชื้อสายกับไทย ยิน, คำเมือง ᨿᩥ᩠ᨶ (ยิน), ไทดำ ꪉꪲꪙ (งิน), ไทขาว ꪉꪲꪙ, ไทใหญ่ ငိၼ်း (งิ๊น), ယိၼ်း (ยิ๊น) หรือ ၺိၼ်း (ญิ๊น), อาหม 𑜂𑜢𑜃𑜫 (งิน์), จ้วง nyi หรือ ri

การออกเสียง

• (เวียงจันทน์) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: [ɲin˧˥]
• (หลวงพระบาง) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: [ɲin˩˨]
• การแบ่งพยางค์: ຍິນ
• สัมผัส: -in

คำกริยา

ຍິນ • (ยิน)

1. ยิน (มักใช้ว่า ໄດ້ຍິນ (ได้ยิน))