ร้อย
ภาษาไทย แก้ไข
การออกเสียง แก้ไข
| การแบ่งพยางค์ | ร้อย | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | rɔ́ɔi |
| ราชบัณฑิตยสภา | roi | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /rɔːj˦˥/(สัมผัส) | |
รากศัพท์ 1 แก้ไข
สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *roːjꟲ (“จำนวนร้อย”); ร่วมเชื้อสายกับภาษาอีสาน ฮ่อย, ภาษาลาว ຮ້ອຍ (ฮ้อย), ภาษาคำเมือง ᩁᩬ᩠᩶ᨿ (รอ้ย), ภาษาไทลื้อ ᦣᦾᧉ (ฮ้อ̂ย), ภาษาไทใหญ่ လွႆႉ (ล๎อ̂ย), ภาษาไทดำ ꪭ꫁ꪮꪥ (ฮ้อย); เทียบภาษาเขมร រយ (รย)
เลข แก้ไข
ร้อย
คำแปลภาษาอื่น แก้ไข
จำนวน 100
คำนาม แก้ไข
ร้อย
คำประสม แก้ไข
- กองร้อย
- กุ้งร้อยขา
- โจรห้าร้อย
- นายร้อย
- นายร้อยตำรวจ
- บ้าห้าร้อยจำพวก
- ร้อยชั่ง
- ร้อยตรี
- ร้อยตำรวจตรี
- ร้อยตำรวจโท
- ร้อยตำรวจเอก
- ร้อยทั้งร้อย
- ร้อยโท
- ร้อยแปด
- ร้อยแปดพันเก้า
- ร้อยละ
- ร้อยลิ้น
- ร้อยลิ้นกะลาวน
- ร้อยเล่มเกวียน
- ร้อยเล่ห์
- ร้อยวันพันปี
- ร้อยสีพันอย่าง
- ร้อยสีร้อยอย่าง
- ร้อยเอก
- ร้อยเอ็ด
- ร้อยเอ็ดเจ็ดพระนคร
- ร้อยเอ็ดเจ็ดย่านน้ำ
- ร้อยเอ็ดเจ็ดหัวเมือง
รากศัพท์ 2 แก้ไข
สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *roːjꟲ (“สอด”); ร่วมเชื้อสายกับภาษาอีสาน ฮ่อย, ภาษาลาว ຮ້ອຍ (ฮ้อย), ภาษาจ้วง roix หรือ loix
คำกริยา แก้ไข
ร้อย (คำอาการนาม การร้อย)