ฮ่อย

ดูเพิ่ม: ฮอย และ ฮ้อย

ภาษาอีสาน

รูปแบบอื่น

• ฮ้อย (ตามนิรุกติศาสตร์)

รากศัพท์ 1

สืบทอดจากไทดั้งเดิม *roːjꟲ (“จำนวนร้อย”); ร่วมเชื้อสายกับไทย ร้อย, ลาว ຮ້ອຍ (ฮ้อย), ไทลื้อ ᦣᦾᧉ (ฮ้อ̂ย), ไทใหญ่ လွႆႉ (ล๎อ̂ย), ไทดำ ꪭ꫁ꪮꪥ (ฮ้อย)

เลข

ฮ่อย

1. ร้อย (จำนวน)

รากศัพท์ 2

สืบทอดจากไทดั้งเดิม *roːjꟲ (“สอด”); ร่วมเชื้อสายกับไทย ร้อย, ลาว ຮ້ອຍ (ฮ้อย), จ้วง roix หรือ loix

คำกริยา

ฮ่อย (คำอาการนาม การฮ่อย)

1. ร้อย (สอด)