ยืมมาจากมอญ-เขมรดั้งเดิม *r[a]k; ร่วมเชื้อสายกับไทย รัก, ลาว ຮັກ (ฮัก), อีสาน ฮัก, เขิน ᩁᩢ᩠ᨠ (รัก), ไทลื้อ ᦣᧅ (ฮัก), ไทใหญ่ ႁၵ်ႉ (หั๎ก), ไทใต้คง ᥞᥐ (หัก); นอกกลุ่มภาษาไท-กะได: ร่วมเชื้อสายกับเขมร រាក់ (ราก̍)
ᩁᩢ᩠ᨠ (รัก)
ᩁᩢ᩠ᨠ (รัก) (คำอาการนาม ᨠᩣ᩠ᩁᩁᩢ᩠ᨠ หรือ ᨣᩤᩴᩁᩢ᩠ᨠ หรือ ᨤ᩠ᩅᩣ᩠ᨾᩁᩢ᩠ᨠ)
