เผือ

ดูเพิ่ม: เผอ และ เผื่อ

ภาษาไทย

การแบ่งพยางค์		เผือ
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	pʉ̌ʉa
	ราชบัณฑิตยสภา	phuea
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/pʰɯa̯˩˩˦/^{(สัมผัส)}

เผือ

สรรพนามบุรุษภาษาไทยเดิม

บุรุษ	พจน์	สรรพนาม
ที่หนึ่ง
	เอกพจน์	กู, ฃ้า (สุภาพ)
	ทวิพจน์	รา (รวมบุคคลที่สอง), เผือ (ไม่รวมบุคคลที่สอง)
	พหูพจน์	เรา (รวมบุคคลที่สอง), ตู (ไม่รวมบุคคลที่สอง)
ที่สอง
	เอกพจน์	มึง, เจ้า (สุภาพ)
	ทวิพจน์	เขือ
	พหูพจน์	สู
ที่สาม
	เอกพจน์	มัน, เพื่อน (สุภาพ)
	ทวิพจน์	ขา
	พหูพจน์	เฃา