ภาษาไทยแก้ไข

รูปแบบอื่นแก้ไข

รากศัพท์แก้ไข

จากภาษาไทดั้งเดิม *kuːᴬ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ກູ (กู), ภาษาไทลื้อ ᦅᦴ (คู), ภาษาไทดำ ꪀꪴ (กุ), ภาษาจ้วง gou; เทียบภาษาไหลดั้งเดิม *ɦuː, ภาษาออสโตรนีเซียนดั้งเดิม *aku (ซึ่งเป็นรากของภาษามาเลเซีย aku, ภาษาตากาล็อก ako, ภาษาชวา aku)

การออกเสียงแก้ไข

การแบ่งพยางค์กู
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงguu
ราชบัณฑิตยสภาku
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/kuː˧/(สัมผัส)

คำสรรพนามแก้ไข

กู

  1. (ไม่สุภาพ, ภาษาปาก) คำใช้แทนตัวผู้พูด ในปัจจุบันมักถือกันว่าไม่สุภาพ, เป็นสรรพนามบุรุษที่ 1

คำพ้องความแก้ไข

ดูที่ อรรถาภิธาน:ฉัน

คำแปลภาษาอื่นแก้ไข

ดูเพิ่มแก้ไข

ภาษาอูรักลาโวยจแก้ไข

คำสรรพนามแก้ไข

กู

  1. ฉัน, ข้า (บุรุษที่หนึ่ง เอกพจน์)