ᦈᧁᧉ

ภาษาไทลื้อ

การออกเสียง

• สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /t͡saw˩˧/

รากศัพท์ 1

ยืมมาจากจีนยุคกลาง 主 (MC tsyuX); ร่วมเชื้อสายกับไทย เจ้า, ลาว ເຈົ້າ (เจ็้า), ไทดำ ꪹꪊ꫁ꪱ (เจ้า), ไทใหญ่ ၸဝ်ႈ (จ้ว), อาหม 𑜋𑜈𑜫 (ฉว์) หรือ 𑜋𑜨𑜧 (ฉอ̂ว์)

คำนาม

ᦈᧁᧉ (เจ้า) (อักษรไทธรรม ᨧᩮᩢ᩶ᩣ)

1. เจ้า (ผู้เป็นใหญ่)

คำสรรพนาม

ᦈᧁᧉ (เจ้า) (อักษรไทธรรม ᨧᩮᩢ᩶ᩣ)

1. เจ้า (ท่าน)