ดูเพิ่ม: ເຈົ່າ

ภาษาลาว

แก้ไข

รากศัพท์

แก้ไข

ยืมมาจากจีนยุคกลาง (MC tsyuX); ร่วมเชื้อสายกับไทย เจ้า, คำเมือง ᨧᩮᩢ᩶ᩣ (เจั้า), ไทลื้อ ᦈᧁᧉ (เจ้า), ไทดำ ꪹꪊ꫁ꪱ (เจ้า), ไทใหญ่ ၸဝ်ႈ (จ้ว), อาหม 𑜋𑜈𑜫 (ฉว์) หรือ 𑜋𑜨𑜧 (ฉอ̂ว์); การใช้คำนี้เป็นคำรับเกิดขึ้นหลัง พ.ศ. 2518 ซึ่งรัฐบาลลาวได้เปลี่ยนระบอบการปกครอง ก่อนหน้านี้มักใช้เพียงแค่ ໂດຍ (โดย) ซึ่งมีความเกี่ยวพันกับคำว่า ຂ້ານ້ອຍ (ข้าน้อย) เป็นคำรับที่สุภาพ (Enfield, 1999, p. 274)[1]

การออกเสียง

แก้ไข

คำนาม

แก้ไข

ເຈົ້າ (เจ็้า)

  1. เจ้า (ผู้เป็นใหญ่)

คำสรรพนาม

แก้ไข

ເຈົ້າ (เจ็้า)

  1. เจ้า, คุณ, เธอ

คำอนุภาค

แก้ไข

ເຈົ້າ (เจ็้า)

  1. คำรับสุภาพ การใช้เหมือน จ้ะ, ค่ะ, ครับ

คำพ้องความ

แก้ไข
คำรับ

อ้างอิง

แก้ไข
  1. Enfield, N. J. (1999). Lao as a national language. In G. Evans. (Ed.), Laos: Culture and society (pp. 258-290). Silkworm Books.