ครอบ
ภาษาไทยแก้ไข
การออกเสียงแก้ไข
การแบ่งพยางค์ | คฺรอบ | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | krɔ̂ɔp |
ราชบัณฑิตยสภา | khrop | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kʰrɔːp̚˥˩/(ส) |
รากศัพท์ 1แก้ไข
คำกริยาแก้ไข
ครอบ (คำอาการนาม การครอบ)
คำนามแก้ไข
ครอบ
- แก้วรูปลูกฟักตัดสำหรับครอบพระพุทธรูปหรือเครื่องบูชาเป็นต้น
- ภาชนะชนิดหนึ่งทำด้วยโลหะ รูปทรงคล้ายลูกฟักหรือคล้ายน้ำเต้า มีเชิงฝาครอบเป็นรูปทรงหัวเม็ดทรงมัณฑ์เป็นต้น สำหรับใส่น้ำมนต์
รากศัพท์ 2แก้ไข
คำกริยาแก้ไข
ครอบ (คำอาการนาม การครอบ)