เชิง

ดูเพิ่ม: เช้ง

ภาษาไทย

รูปแบบอื่น

• เชอง (เลิกใช้)

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		เชิง
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	chəəng
	ราชบัณฑิตยสภา	choeng
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/t͡ɕʰɤːŋ˧/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1

ยืมมาจากเขมรเก่า ជេង៑ (เชงฺ), ជេង (เชง), ជើង (เชิง); ร่วมเชื้อสายกับเขมร ជើង (เชิง, “ขา, ตีน, บาทฐาน”)

คำนาม

เชิง

1. ตีนซึ่งเป็นฐานที่ตั้งของบางสิ่งบางอย่าง

   เชิงเทียน

   เชิงเขา

   เชิงกำแพง

2. ชายหรือปลายของบางสิ่งบางอย่างที่ยื่นออกมา

   เชิงตะพาบน้ำ

   เชิงปลากราย

   เชิงเลน

   เชิงกลอน

3. ริมหรือชายด้านล่างของผ้าที่มีลวดลาย

   เชิงผ้า

   เชิงผ้าซิ่น

รากศัพท์ 2

คำกริยา

เชิง

1. แง่งอน, กระบวน

   ทำเชิง

   เอาเชิง

2. ท่าที, ท่วงที

   คุมเชิง

   หยั่งเชิง

   ลองเชิง

3. ด้าน

   เชิงปริมาณ

   เชิงคุณภาพ