สืบทอดจากเขมรเก่า ជេង៑ (เชงฺ), ជេង (เชง), ជើង (เชิง), จากมอญ-เขมรดั้งเดิม *ɟuŋ ~ *ɟuəŋ ~ *ɟəŋ; ร่วมเชื้อสายกับบะห์นัร jơ̆ng, มอญ ဇိုၚ် (ชิุง์) และเวียดนาม chân (เจิน); ในกลุ่มมุนดา: สันถาลี ᱡᱟᱝᱜᱟ (ชะงคะ)
ជើង • (เชิง)
