ดูเพิ่ม: ใส และ ใส้

ภาษาไทย

แก้ไข

รากศัพท์

แก้ไข

สืบทอดจากไทดั้งเดิม *s.cɤːlᴮ; ร่วมเชื้อสายกับคำเมือง ᩈᩲ᩵ (ใส่), ลาว ໃສ່ (ใส่), ไทลื้อ ᦺᦉᧈ (ไส่), ไทดำ ꪻꪎ꪿ (ใส่), ไทขาว ꪻꪎꫀ, ไทใหญ่ သႂ်ႇ (ใส่), ไทใต้คง ᥔᥬᥱ (ใส่), อาหม 𑜏𑜧 (สว์) หรือ 𑜏𑜧𑜤 (สาว์), แสก จอ

การออกเสียง

แก้ไข

คำกริยา

แก้ไข

ใส่ (คำอาการนาม การใส่)

  1. สวม
    ใส่เสื้อ
    ใส่กางเกง
  2. เอาไว้ข้างในภาชนะหรือสถานที่เป็นต้น
    กรอกน้ำใส่ขวด
    นำนักโทษไปใส่คุก
  3. บรรทุก
    เอาสินค้าใส่รถ
  4. (ภาษาปาก, สแลง) ด่าว่าหรือชกต่อยทันทีอย่างรุนแรง
    พอเจอกัน ยังไม่ทันจะพูดสักคำ เขาก็ใส่ฉันเป็นชุดเลย
  5. (ภาษาปาก, สแลง) ทำซ้ำ ๆ หรือหนัก

ลูกคำ

แก้ไข

คำแปลภาษาอื่น

แก้ไข

ภาษาคำเมือง

แก้ไข

การออกเสียง

แก้ไข

คำกริยา

แก้ไข

ใส่ (คำอาการนาม ก๋ารใส่ หรือ ก๋านใส่)

  1. (สกรรม) อีกรูปหนึ่งของ ᩈᩲ᩵ (ใส่) หรือ ᩈᩱ᩵ (ไส่)