ดูเพิ่ม: ใส และ ใส้

ภาษาไทย

แก้ไข

รากศัพท์

แก้ไข

สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *s.cɤːlᴮ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᩈᩲ᩵ (ใส่), ภาษาลาว ໃສ່ (ใส่), ภาษาไทลื้อ ᦺᦉᧈ (ไส่), ภาษาไทดำ ꪻꪎ꪿ (ใส่), ภาษาไทใหญ่ သႂ်ႇ (ใส่), ภาษาไทใต้คง ᥔᥬᥱ (ใส่), ภาษาอาหม 𑜏𑜧 (สว์) หรือ 𑜏𑜧𑜤 (สาว์), ภาษาแสก จอ

การออกเสียง

แก้ไข
การแบ่งพยางค์ไส่
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงsài
ราชบัณฑิตยสภาsai
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/saj˨˩/(สัมผัส)

คำกริยา

แก้ไข

ใส่ (คำอาการนาม การใส่)

  1. สวม
    ใส่เสื้อ
    ใส่กางเกง
  2. เอาไว้ข้างในภาชนะหรือสถานที่เป็นต้น
    กรอกน้ำใส่ขวด
    นำนักโทษไปใส่คุก
  3. บรรทุก
    เอาสินค้าใส่รถ
  4. (ภาษาปาก, สแลง) ด่าว่าหรือชกต่อยทันทีอย่างรุนแรง
    พอเจอกัน ยังไม่ทันจะพูดสักคำ เขาก็ใส่ฉันเป็นชุดเลย
  5. (ภาษาปาก, สแลง) ทำซ้ำ ๆ หรือหนัก

คำประสม

แก้ไข

คำแปลภาษาอื่น

แก้ไข