ขัน
ภาษาไทย แก้ไข
รูปแบบอื่น แก้ไข
- (เลิกใช้) ขนน (ทุกความหมาย)
การออกเสียง แก้ไข
| การแบ่งพยางค์ | ขัน | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | kǎn |
| ราชบัณฑิตยสภา | khan | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kʰan˩˩˦/(สัมผัส) | |
| คำพ้องเสียง | ||
รากศัพท์ 1 แก้ไข
ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ຂັນ (ขัน), ภาษาไทลื้อ ᦃᧃ (ฃัน), ภาษามอญ ခဝ် (ขว์)
คำนาม แก้ไข
รากศัพท์ 2 แก้ไข
ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ຂັນ (ขัน), ภาษาจ้วง haen
คำกริยา แก้ไข
ขัน (คำอาการนาม การขัน)
คำคุณศัพท์ แก้ไข
ขัน
รากศัพท์ 3 แก้ไข
สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *χalᴬ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ຂັນ (ขัน), ภาษาไทลื้อ ᦃᧃ (ฃัน), ภาษาไทดำ ꪄꪽ (ฃัน), ภาษาไทขาว ꪄꪽ, ภาษาไทใหญ่ ၶၼ် (ขัน), ภาษาจ้วง haen, ภาษาจ้วงแบบหนง kaen, ภาษาแสก หั่น
คำกริยา แก้ไข
ขัน (คำอาการนาม การขัน)
- อาการร้องอย่างหนึ่งของไก่หรือนกบางชนิดเฉพาะในตัวผู้ เช่น ไก่ ไก่ฟ้า นกเขา ใช้เป็นสัญญาณติดต่อสื่อสารในสัตว์ประเภทเดียวกัน จะร้องมากในระหว่างฤดูผสมพันธุ์ หรือในเวลาจำเพาะเช่นเช้าตรู่
- (ภาษาปาก, สแลง) (องคชาต) แข็งตัว
รากศัพท์ 4 แก้ไข
คำกริยา แก้ไข
ขัน (คำอาการนาม การขัน)
คำคุณศัพท์ แก้ไข
ขัน (คำอาการนาม ความขัน)
รากศัพท์ 5 แก้ไข
คำนาม แก้ไข
ขัน (คำลักษณนาม ต้น)