ปิด
ภาษาไทย แก้ไข
รากศัพท์ แก้ไข
เทียบภาษาจีนเก่า 閉 (OC *piːds, *piːd), ภาษาพม่า ပိတ် (ปิต์), ภาษาเขมร បិទ (บิท), ภาษาเขมรเหนือ เบฺิ็ด, ภาษาลาว ປິດ (ปิด), ภาษาปักษ์ใต้ ปิ๋ด, ภาษาไทใหญ่ ပိတ်ႉ (ปิ๎ต) หรือ ပိၵ်ႉ (ปิ๎ก)
การออกเสียง แก้ไข
| การแบ่งพยางค์ | ปิด | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | bpìt |
| ราชบัณฑิตยสภา | pit | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /pit̚˨˩/(สัมผัส) | |
คำกริยา แก้ไข
ปิด (คำอาการนาม การปิด)
- กันหรือกั้นไว้ไม่ให้เผยออก
- คำตรงข้าม: เปิด
- ปิดฝาหม้อ
- กันหรือกั้นไว้ให้เข้าออกไม่ได้
- ติด (ใช้กับสิ่งของบางสิ่ง)
- หยุดทำการ (ใช้กับสถานที่ทำงาน)
- ทำให้หยุดทำงาน (ใช้กับอุปกรณ์ไฟฟ้า)
- ไม่เปิดเผย
คำประสม แก้ไข
- ก้นปิด
- ช้างตายทั้งตัวเอาใบบัวมาปิด
- ปกปิด
- ปลายปิด
- ปิดกล้อง
- ปิดกันให้แซ่ด
- ปิดควันไฟไม่มิด
- ปิดงาน
- ปิดฉาก
- ปิดตาข้างหนึ่ง
- ปิดตาย
- ปิดทองหลังพระ
- ปิดบัง
- ปิดบัญชี
- ปิดเบา
- ปิดประตู
- ปิดประตูค้า
- ปิดประตูตีแมว
- ปิดปาก
- ปิดผนึก
- ปิดฝาโลง
- ปิดล้อม
- ปิดสวิตช์
- ปิดสำนวน
- ปิดหนักปิดเบา
- ปิดหีบ
- ปิดหีบไม่ลง
- ปิดหูปิดตา
- ปิดอ่าว
- ผ้าปิดจมูก
- พยางค์ปิด
- วงจรปิด