ฟ้าเคืองสันหลัง

ภาษาไทย

รากศัพท์

ฟ้า + เคือง + สันหลัง

การออกเสียง

• สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: [fäː˦˥.kʰɯ(ː)ä̃ŋ˧.sä̃n˩˥.lä̃ŋ˩˥]
• เทียบเสียงภาษาไทยโดยประมาณ: ฟ้า-เคือง-สัน-หฺลัง

คำนาม

ฟ้าเคืองสันหลัง

1. เคราะห์กรรมหรือโทษทัณฑ์ร้ายแรงที่เกิดจากอำนาจเบื้องบนหรือผู้ปกครอง

   ต่อฟ้าเคืองสันหลังจึงรำพัน (ขุนช้างขุนแผน)