สำลี
ภาษาไทย แก้ไข
การออกเสียง แก้ไข
| การแบ่งพยางค์ | สำ-ลี | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | sǎm-lii |
| ราชบัณฑิตยสภา | sam-li | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /sam˩˩˦.liː˧/(สัมผัส) | |
รากศัพท์ 1 แก้ไข
ยืมมาจากภาษาเขมร សម្លី (สมฺลี), จากภาษาสันสกฤต शाल्मलि (ศาลฺมลิ) หรือ शल्मलि (ศลฺมลิ, “ฝ้าย, นุ่น, สำลี”)[1]
คำนาม แก้ไข
สำลี
- ชื่อไม้ต้นขนาดเล็กชนิด Gossypium barbadense L. var. acuminatum (Roxb. ex G. Don) Triana et Planch. ในวงศ์ Malvaceae เมล็ดมีปุยขาวใช้ทอผ้าได้
- ชื่อเรียกปุยของเมล็ดฝ้ายหรือเมล็ดสำลี
- อ้อยสำลี
- ชื่อเรียกปุยฝ้ายที่นำมาฟอกให้ขาวปราศจากไขมันและสิ่งแปลกปลอมอื่น ๆ เพื่อใช้ในทางการแพทย์เป็นต้น
- เรียกผ้าชนิดหนึ่ง มีขน เนื้อนุ่ม มักใช้ห่มหรือตัดเสื้อกันหนาว
รากศัพท์ 2 แก้ไข
คำนาม แก้ไข
สำลี (คำลักษณนาม ตัว)
- (ปลา~) ชื่อปลาทะเลในสกุล Seriolina และ Seriola วงศ์ Carangidae โดยเฉพาะชนิด Seriolina nigrofasciata (Rüppell) ซึ่งมีลำตัวค่อนข้างกลมยาว หัวทู่ ครีบหลังตอนหน้าเล็ก ก้านครีบสั้น เกล็ดเล็กมาก เกล็ดตามแนวเส้นข้างตัวไม่เป็นหนามแต่ยกเป็นสันนูนเล็ก ๆ เฉพาะบริเวณคอดหาง และไม่มีกระดูกหนามแข็งโผล่อยู่หน้าครีบก้น หัวและลำตัวตลอดจนครีบต่าง ๆ มีสีเทาเข้มจนถึงดำ ท้องสีขาวหรือเทา ปลาขนาดเล็กมีแถบหรือแต้มสีที่เข้มกว่า 5-7 แนว พาดทแยงลงด้านหน้าจากแนวสันหลังและจางลงเมื่อปลามีขนาดโตขึ้น ก้านครีบและกระดูกของปลาชนิดนี้ค่อนข้างอ่อน ขนาดยาวได้ถึง 70 เซนติเมตร