ดิบ
ภาษาไทย แก้ไข
รากศัพท์ แก้ไข
สืบทอดจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *ˀdipᴰˢ³, จากภาษาไทดั้งเดิม *C̥.dipᴰ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ດິບ (ดิบ), ภาษาคำเมือง ᨯᩥ᩠ᨷ (ดิบ), ภาษาไทลื้อ ᦡᦲᧇ (ดีบ), ภาษาไทใหญ่ လိပ်း (ลิ๊ป), ภาษาจ้วง ndip; เทียบภาษาสุ่ย qdyubs, ภาษาเบดั้งเดิม *zipᴰ¹, ภาษาไหลดั้งเดิม *Cuɾiːp, ภาษาออสโตรนีเซียนดั้งเดิม *(ma-)qudip (“อาศัยอยู่; มีชีวิต”)
การออกเสียง แก้ไข
| การแบ่งพยางค์ | ดิบ | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | dìp |
| ราชบัณฑิตยสภา | dip | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /dip̚˨˩/(สัมผัส) | |
คำคุณศัพท์ แก้ไข
ดิบ (คำอาการนาม ความดิบ)
- ยังไม่สุก
- มะม่วงดิบ
- ยังไม่สุกด้วยไฟ
- เนื้อดิบ
- ข้าวดิบ
- เรียกสิ่งที่ยังไม่ได้ทำให้สำเร็จรูปหรือยังไม่ได้เปลี่ยนรูปและลักษณะเดิมว่า วัตถุดิบ
- เรียกด้ายที่ยังไม่ได้ฟอกว่า ด้ายดิบ
- เรียกผ้าที่ทอด้วยด้ายดิบว่า ผ้าดิบ
- โดยปริยายเรียกชายที่ยังไม่ได้บวชเป็นพระภิกษุว่า คนดิบ
- โดยปริยายเรียกศพที่ไม่ได้เผาว่า ผีดิบ
- โดยปริยายเรียกดงที่มีต้นไม้หนาแน่นเขียวชอุ่มอยู่ทั้งปีว่า ดงดิบ