ภาษาไทย

แก้ไข

การออกเสียง

แก้ไข

รากศัพท์ 1

แก้ไข

สืบทอดจากไทดั้งเดิม *ɗoŋᴬ; ร่วมเชื้อสายกับคำเมือง ᨯᩫ᩠ᨦ (ด็‍ง), เขิน ᨯᩫ᩠ᨦ (ด็‍ง), ลาว ດົງ (ด็ง), ไทลื้อ ᦷᦡᧂ (โดง), ไทใหญ่ လူင် (ลูง), ไทใต้คง ᥘᥨᥒ (โลง), อาหม 𑜃𑜤𑜂𑜫 (นุง์) หรือ 𑜓𑜤𑜂𑜫 (ดุง์), ปู้อี ndongl, จ้วง ndoeng, จ้วงแบบหนง ndoang; เทียบสุ่ย qdongl, ต้งใต้ longl

คำนาม

แก้ไข

ดง

  1. ป่าที่มีต้นไม้ใหญ่ขึ้นหนาแน่น
    ขึ้นเป็นดง
  2. ที่ซึ่งมีต้นไม้อย่างใดอย่างหนึ่งขึ้นหนาแน่น
    ดงกล้วย
  3. โดยปริยายเรียกสถานที่ที่มีคนหรือสัตว์เป็นต้นประเภทเดียวกันรวมอยู่ด้วยกันมาก ๆ
    ดงผู้ร้าย
    ดงเสือ

รากศัพท์ 2

แก้ไข

คำกริยา

แก้ไข

ดง (คำอาการนาม การดง)

  1. เอาหม้อข้าวที่เช็ดน้ำข้าวแล้วขึ้นตั้งไฟอ่อน ๆ เพื่อให้ระอุ

ภาษาคำเมือง

แก้ไข

คำนาม

แก้ไข

ดง

  1. รูปแบบอื่นของ ᨯᩫ᩠ᨦ (ด็‍ง)