ภาษาไทย

แก้ไข
วิกิพีเดียภาษาไทยมีบทความเกี่ยวกับ:
Wikipedia

การออกเสียง

แก้ไข

รากศัพท์ 1

แก้ไข

ยืมมาจากเขมรเก่า បោស៑ (โปสฺ), ប្វាស៑ (ปฺวาสฺ), หรือเขมรเก่าสมัยอังกอร์ ប្វស៑ (บฺวสฺ), ប្វាស៑ (ปฺวาสฺ) และเปลี่ยนตัวสะกดเป็น ช ให้เหมือนบาลี ปพฺพชฺชา; ร่วมเชื้อสายกับเขมร បួស (บัวส), ลาว ບວດ (บวด)

รูปแบบอื่น

แก้ไข

คำกริยา

แก้ไข

รากศัพท์ 2

แก้ไข

คำกริยา

แก้ไข

บวช (คำอาการนาม การบวช)

  1. (โบราณ, ภาษาปาก) หลอก, ล่อลวง, ทำอุบายให้หลงเชื่อ
    ถูกเขาบวชเช้าบวชเย็นร่ำไป
    (อิเหนา ร. 5)