ภาษาไทยแก้ไข

รากศัพท์แก้ไข

จากภาษาเขมร សាមណេរ (สามเณร), จากภาษาบาลี สามเณร

การออกเสียงแก้ไข

การแบ่งพยางค์สาม-มะ-เนนสา-มะ-เนน
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงsǎam-má-neensǎa-má-neen
ราชบัณฑิตยสภาsam-ma-nensa-ma-nen
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/saːm˩˩˦.ma˦˥.neːn˧/(สัมผัส)/saː˩˩˦.ma˦˥.neːn˧/(สัมผัส)

คำนามแก้ไข

สามเณร

  1. ผู้ดำรงเพศอย่างภิกษุ แต่สมาทานศีล ๑๐ ตามปกติมีอายุยังไม่ครบ ๒๐ ปีบริบูรณ์, เรียกสั้นว่า เณร

ภาษาบาลีแก้ไข

รูปแบบอื่นแก้ไข

รากศัพท์แก้ไข

สมณ +‎ เณร (แทนศัพท์ อปจฺจ, โคตฺต, ปุตฺต); สามเณร เป็นโคตตตัทธิต; เทียบภาษาสันสกฤต श्रामणेर (ศฺรามเณร)

คำนามแก้ไข

สามเณร ช.

  1. สามเณร

การผันรูปแก้ไข