ภิกษุ
ภาษาไทยแก้ไข
รากศัพท์แก้ไข
จากภาษาสันสกฤต भिक्षु (ภิกฺษุ, “ผู้ขอ”); เทียบภาษาบาลี ภิกฺขุ (“ผู้ขอ”)
การออกเสียงแก้ไข
| การแบ่งพยางค์ | พิก-สุ | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | pík-sù |
| ราชบัณฑิตยสภา | phik-su | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /pʰik̚˦˥.suʔ˨˩/(ส) | |
คำนามแก้ไข
ภิกษุ (คำลักษณนาม รูป หรือ องค์)