ภิกษุณี
ภาษาไทย แก้ไข
รากศัพท์ แก้ไข
ยืมมาจากภาษาสันสกฤต भिक्षुणी (ภิกฺษุณี, “ผู้ขอ”); เทียบภาษาบาลี ภิกฺขุนี (“ผู้ขอ”)
การออกเสียง แก้ไข
การแบ่งพยางค์ | พิก-สุ-นี | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | pík-sù-nii |
ราชบัณฑิตยสภา | phik-su-ni | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /pʰik̚˦˥.su˨˩.niː˧/(สัมผัส) |
คำนาม แก้ไข
ภิกษุณี (คำลักษณนาม รูป หรือ องค์)
คำพ้องความ แก้ไข
- ดูที่ อรรถาภิธาน:ภิกษุณี
คำเกี่ยวข้อง แก้ไข
- ภิกษุ (ชาย)