ภิกษุณี
ภาษาไทย
แก้ไข
รากศัพท์
แก้ไขยืมมาจากภาษาสันสกฤต भिक्षुणी (ภิกฺษุณี, “ผู้ขอ”); เทียบภาษาบาลี ภิกฺขุนี (“ผู้ขอ”)
การออกเสียง
แก้ไข| การแบ่งพยางค์ | พิก-สุ-นี | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | pík-sù-nii |
| ราชบัณฑิตยสภา | phik-su-ni | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /pʰik̚˦˥.su˨˩.niː˧/(สัมผัส) | |
คำนาม
แก้ไขภิกษุณี (คำลักษณนาม รูป หรือ องค์)
คำพ้องความ
แก้ไข- ดูที่ อรรถาภิธาน:ภิกษุณี
คำเกี่ยวข้อง
แก้ไข- ภิกษุ (ชาย)