เชื่อ
ภาษาไทยแก้ไข
รากศัพท์แก้ไข
จากภาษาไทดั้งเดิม *ɟɯəᴮ; เทียบภาษาจีนยุคกลาง 貰 (MC ʑiaH, “ยืม; กู้ (เงิน)”) และ 賒 (MC ɕia, “ซื้อขายด้วยสินเชื่อ”); ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᨩᩮᩬᩥ᩵ᩋ (เชอิ่อ), ภาษาอีสาน เซื่อ, ภาษาลาว ເຊື່ອ (เซื่อ), ภาษาไทลื้อ ᦵᦋᦲᧈ (เชี่), ภาษาไทดำ ꪹꪋ꪿ (เจ่̱), ภาษาไทใหญ่ ၸိူဝ်ႈ (เจิ้ว), ภาษาอาหม 𑜋𑜥 (ฉู)，ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง sie，ภาษาจ้วง 1.cwh-เชื่อใจ；2.si
การออกเสียงแก้ไข
| การแบ่งพยางค์ | เชื่อ | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | chʉ̂ʉa |
| ราชบัณฑิตยสภา | chuea | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /t͡ɕʰɯa̯˥˩/(ส) | |
คำกริยาแก้ไข
เชื่อ (คำอาการนาม การเชื่อ หรือ ความเชื่อ)
คำประสมแก้ไข
คำสืบทอดแก้ไข
- → เขมร: ជឿ (เชือ)
ภาษาคำเมืองแก้ไข
คำกริยาแก้ไข
เชื่อ (คำอาการนาม การเชื่อ หรือ คำเชื่อ หรือ ฅวามเชื่อ)
- อีกรูปหนึ่งของ ᨩᩮᩬᩥ᩵ᩋ (เชอิ่อ)