ดูเพิ่ม: ข่าย

ภาษาไทย

แก้ไข

รูปแบบอื่น

แก้ไข

รากศัพท์

แก้ไข

สืบทอดจากไทดั้งเดิม *p.qaːj; ร่วมเชื้อสายกับลาว ຂາຍ (ขาย), อีสาน ขาย, คำเมือง ᨡᩣ᩠ᨿ (ขาย), เขิน ᨡᩣ᩠ᨿ (ขาย), ไทลื้อ ᦃᦻ (ฃาย), ไทใหญ่ ၶၢႆ (ขาย), ไทดำ ꪄꪱꪥ (ฃาย), ไทใต้คง ᥑᥣᥭᥴ (ฃ๋าย), พ่าเก ၵႝ (ขย์), อาหม 𑜁𑜩 (ขย์), จ้วง gai, ปู้อี gaail, ภาษาจ้วงใต้ kai

การออกเสียง

แก้ไข
การแบ่งพยางค์ขาย
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงkǎai
ราชบัณฑิตยสภาkhai
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/kʰaːj˩˩˦/(สัมผัส)

คำกริยา

แก้ไข

ขาย (คำอาการนาม การขาย)

  1. (สกรรม) เอาของแลกเงินตรา
    คำตรงข้าม: ซื้อ
  2. (สกรรม) โอนกรรมสิทธิ์แห่งทรัพย์สินให้แก่กันโดยตกลงกันว่าผู้รับโอนจะใช้ราคาแห่งทรัพย์สินนั้น มีหลายลักษณะ เช่น ขายเงินสด ขายเชื่อ
  3. (เลิกใช้, สกรรม) เอาเงินเขามาโดยยอมตนเข้ารับใช้การงานของเจ้าเงิน
    ขายตัวลงเป็นทาส

ลูกคำ

แก้ไข

คำแปลภาษาอื่น

แก้ไข